انسان، از آن چیزی که بسیار دوست می‌دارد، خود را جدا می‌سازد؛
در اوج ِ تمنا نمی‌خواهد؛
دوست می‌دارد، ولی در‌عین‌حال می‌خواهد که متنفر باشد؛
امیدوار است، اما امیدوار است که امیدوار نباشد؛
همواره به‌یاد می‌آورد که می‌خواهد فراموش کند.
Tuesday, 13 November 2007
دوستی می‌میرد
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
4 comments:
تمام این هااز دردسر انرژی مجازی ست. چه می توان کرد؟ سیم ها را دانه دانه جدا کن و آرام شو. می دانم که ساده نیست اما چاره چیست؟
همیشه در فراق لذتی هست که تو وصال نیست.
البته بعضی ها بهش اعتقاد ندارن.
ولی من معتقدم . سخت هم معتقدم.
دوستش داری... میذاره میره.....همش بهش فکر میکنی....وقتی میبینیش آرزو می کنی که نمی دیدیش...!وای خدایا چی میگم ... این همه مدت منتظر همین لحظه بودی......امیدواریم که امیدوار نباشیم...ا
salam
veblogeton az oon veblog hast ke bayad ye rooze kamel morkhasi begiramo bishinam bekhoonamesh
mamnoonam az in ke be blogam sar zadino baram comment gozashtin
Far from fire...
Heating the freezed sun.
Lunchtime
Post a Comment