آنچه دیدم، هرچه شنیدم... تازگیها میبویم.
صدای ِ تعلیقی شیرین که در گوشم طنینافکن است،
نگاهی مات و تقلا برای ِ فرار از پشت ِ شیشهها.
صدای ِ تیک تاک ِ ساعتی که زمان را نمیشمرد
و تازگیها که زمان فرار نمیکند.
روزها از پس ِ هم، آنقدر زیاد که غصهی ِ کمآوردنشان را نمیخورم.
یادآوری ِ گذشته، آینده، و امان از زمان ِ حال
لبخندی که بر لب میماند؛
لبخندی از رضایت
لبخندی برای ِ شنیدن
لبخندی از سر ِ کنجکاوی برای ِ دانستن ِ آنچه خوب میدانی
و نگاه به چهرهی ِ معصومی که در خواب، لبخند بر لب دارد.
^ کتاب ِ دوم از رمان ِ "در جستوجوی ِ زمان ِ از دسترفته" مارسل پروست