در تقلای ِ ما برای ِ نیل به هدفی والا
چیزی نهفته است.
اما گاه نمیبینیم؛
اما گاه نمیخواهیم؛
انسان، انسان است.
تو و من،
من و تو ایم که میگوییم دنیا چهگونهاست
برای ِ رسیدن به مقصود ِ آفرینش؛
از درون ِ سوراخها خبر میگیریم،
که آیا از ورای ِ موجودات ِ خیالانگیز چیزی خود را نشان میدهد یا نه!
2 comments:
ما به تقلای خودمان ادامه میدهیم
شاید اما خیلی هم مهم نباشد
که برای آفرینش مقصودی باشد
یا اصلا "آفریدن"ی در کار بوده باشد
والا باز هم والا میماند
و خیالانگیزها، خیالانگیز
...
از ورای ِ موجودات ِ هوسانگیز، دوستی خود را مینمایاند.
گرمایی آشنا میآید........
Post a Comment